Miała być Rwanda. Potem w planach pojawiła się niby-zastępcza Tajlandia, która – bynajmniej bez udziału chochlików – wkrótce zamieniła się w Tanzanię.
Kulminacją naszej spontaniczności była konferencja na skype pt. „Co spakować do Etiopii?”, na pół godziny przed wyjściem z domu na lotnisko.
Pan M. poleciał prawie bez exitu permitu. Prawie robi rożnicę. Dobrze, że Pani M. zna Hassana …
Na odreagowanie tych wszystkich stresów miała być butelka martini, którą nam zabrali na lotniskowej kontroli przy przesiadce. Po takich przejściach kupienie nowej butelki było absolutną koniecznością.
Chwilę później niezłomna walka o wolne miejsca na locie z Bahrajnu. Siedzenia w piątym rzędzie Airbusa 330 w barwach GF okazały się całkiem wygodne.
Gdyby tego mało, w Addis trzeba się było położyć na dywanie i walić pięściami w podłogę, żeby dostać bilet krajowy, za który już dawno zapłaciliśmy pełną taryfę, ale się udało!
A to tylko pierwsze 12 godzin naszej afrykańskiej przygody. Jak można się domyśleć, wróciliśmy cali i zdrowi. O tym, co widzieliśmy i czego doświadczyliśmy w kolejnych sześciu dniach, już wkrótce.
