Tag: emigracja

Pójście do kina w Katarze to doświadczenie jedyne w swoim rodzaju. Nie dość, że filmy są skrupulatnie ocenzurowane, co oznacza, że niektóre fragmenty są tak pocięte, że aby je zrozumieć, trzeba je obejrzeć po raz drugi w domu na dvd. Do tego ta jarmarczna atmosfera w kinie, do której przyczyniają się oczywiście Katarczycy. W sumie to jakiś koszmar dla takich, jak my, aż trudno to sobie wyobrazić.

Przed każdym seansem, w ramach standardowych porcji reklam pojawia się filmik sponsorowany przez Coca Colę.

Zabawne, jak szczegółowych instrukcji trzeba udzielać widzom o tym, jak należy się zachowywać na sali kinowej. Wyłączenie telefonów komórkowych, zakaz palenia, prośba o wyprowadzenie płaczących dzieci poza salę kinową. Nie muszę dodawać, że tubylcy nic sobie z tego nie robią i z punktu widzenia Europejczyka ich zachowanie w kinie jest irytujące, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę skalę zjawiska. Wychodzenie w trakcie seansu (włączając przeciskanie się między rzędami) po popcorn i inne używki jest powszechne tak samo, jak wychodzenie z telefonem w ręku w celu odbycia pogawędki ze znajomym. Nie wszyscy wychodzą. No właśnie. Niektórzy odbierają dzwoniące na głos (!!!) telefony bez ruszania się ze swojego miejsca. Nie próbują się nawet z tym kryć i rozmawiają nie ściszając nawet głosu. Zanim ten telefon zostanie odebrany jego właściciel zazwyczaj korzysta z okazji do pochwalenia się swoim super-dzwonkiem i pozwala mu rozbrzmiewać tak długo, aż upewni się, że jego kultowy telefon został usłyszany przez widzów w najbardziej oddalonych rzędach. O ile do dźwięku dzwonka w telefonie – nawet najbardziej drażniącego (zwłaszcza w postaci arabskich śpiewów) – można się przyzwyczaić, o tyle do kilkunastominutowych (!) pogawędek przez telefon już raczej nie. Do szału doprowadziły mnie kiedyś dwie panienki siedzące tuż obok, które w ten sposób spędziły połowę filmu (jak ma im być wstyd skoro twarze mają zakryte czarną kotarką!?). I bynajmniej nie były to przypadki odosobnione. Próbowaliśmy tym osobom zwrócić uwagę, ale nie przyniosło to żadnego skutku.

O co chodzi? – poziom zadufania czy niewiedza? Przecież zasady savoir-vivre z filmiku Coca Coli były również w języku arabskim!

Już pewnie wszyscy to widzieli, ale nie mogłem się powstrzymać. A tak swoją drogą to te całe demotywatory.pl są oczywiście w Katarze zablokowane…

I po Ramadanie. To znaczy prawie. Przed nami długo wyczekiwane sześciodniowe wakacje. Nad Zatoką nic nie może być nieskomplikowane – żebyśmy jeszcze tylko wiedzieli, kiedy się te wakacje zaczną. W skrócie – dziś, w sobotę, około ósmej wieczorem dowiemy się wszyscy, czy mamy się jutro stawić do pracy na ósmą rano, czy jednak możemy już sobie lecieć w świat. Znajomi muzułmanie poradzili, aby się wsłuchać w muezzina w trakcie wieczornej modlitwy. Jeśli mędrcy stwierdzą, że księżyc wszedł w kolejną fazę, ogłoszony zostanie koniec Ramadanu, a tym samym święta, czyli idy. Tym samym modlitwa wieczorna będzie trwać jakieś 15 minut, zamiast, co typowe w Ramadanie, jednej godziny. Jeśli nie ogłoszą dziś, to na pewno ogłoszą jutro wieczorem i wakacje rozpoczynałyby się w poniedziałek (ale do pracy na te sześć i pół godziny w niedzielę będzie trzeba jednak pójść).

Cały Katar ucieka w tym czasie od pustynnych upałów, niektórzy w odwiedziny do ojczyzny, inni jadą zwiedzać. To znaczy lecą. Wyobraźcie sobie tę gorączkę na lotnisku w czwartek wieczorem czy wczoraj. Wszystkie samoloty oczywiście pełne. A tu jeszcze tłumy pracowników Qatar Airways chciałyby dostać się na pokład. Niestety – choć było blisko – nie pobito rekordu z zeszłego roku, kiedy na bilecie pracowniczym na jednym tylko locie do Bombaju próbowało (nieskutecznie) polecieć ponad 70 osób. Czyżby niektórzy, nauczeni doświadczeniem, wykupili tym razem pełne bilety?

Ja też uciekam za granicę. Będę odkrywać nowy kontynent, z czego relacja już wkrótce. Cierpliwości.

Eid Mubarak!

Żeby nie było – Arabowie w dziszdaszach również potrafią się bawić. Królowi Popu też by się to spodobało, w końcu sam mieszkał przez pewien czas w Bahrajnie, w którym pod przykryciem czarnej abaji uciekał przed paparazzi. A dlaczego nie w Katarze?

Rozbawił mnie komentarz zamieszczony w Tygodniku „Polityka” z 29 sierpnia (nadrabiam zaległości po niedawnej wizycie w Polsce):

Całe szczęście, że naszych stoczni nie kupiła podejrzana spółka z Kataru, bo minister Grad poinformował właśnie o wpłynięciu atrakcyjnej oferty od znacznie solidniejszego inwestora katarskiego. Podobno ma on tak dużo pieniędzy, że sam nie wie już co kupować, dlatego oferta kupna naszych stoczni wydaje się w sam raz dla niego. Szanse na sukces transakcji ma gwarantować fakt, że szefem rady nadzorczej nowego inwestora jest szejk Tamim bin Hamad Al-Thani, syn emira Kataru, zaś prezesem – pełniący funkcję premiera Kataru szejk Hamad bin Jasim bin Jar Al-Thani, z którym spotkał się niedawno we Francji premier Tusk. Jak wiadomo […] premier Kataru obiecał naszemu premierowi konkretną pomoc „na tyle, na ile może pomóc”. Obietnica dotyczyła co prawda sprawy poprzedniego katarskiego inwestora, ale z lektury prasy wiemy, że premier Kataru jest czwartym kuzynem absolutnego władcy Kataru, emira Hamada bin Chalifa Al-Thaniego, czyli tego samego, którego syn kieruje radą nadzorczą nowego inwestora. (Z doniesień mediów wynika zresztą, że radą nadzorczą poprzedniego inwestora katarskiego także kieruje syn emira Kataru, pytanie tylko czy ten sam, czy jakiś inny). Biorąc pod uwagę, że w Katarze wszyscy ubierają się tak samo, trzeba oczywiście zadać pytanie, czy premierowi Tuskowi zorganizowano we Francji spotkanie z właściwym szejkiem – premierem Kataru czy tylko jakimś kuzynem. Wątpliwości budzi także nieprzejrzysta struktura rodziny emira Kataru, dlatego CBA powinno zbadać, czy struktura ta nie została celowo zagmatwana i czy istnienie tak dużej rodziny nie jest przypadkiem sprytnym przekrętem obliczonym na skompromitowanie ministra Grada […]

Co fakt to racja – z Arabami niełatwo robi się interesy. Zwłaszcza jeśli okazuje się, że za swoje petrodolary wolą wykupić kurczaki ze wszystkich supermarketów, niż jakąś tam stocznię na Dalekiej Północy (co sugerował niedawno niejaki jack_ryan).